Η τενοντίτιδα του αχίλλειου τένοντα συνιστά μια συχνή σε εμφάνιση πάθηση που μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την απρόσκοπτη εκτέλεση καθημερινών κινήσεων και δραστηριοτήτων. Η πάθηση πλήττει τον αχίλλειο τένοντα, τον μεγαλύτερο και ισχυρότερο τένοντα στο ανθρώπινο σώμα, ο οποίος συνδέει τους μύες της γάμπας με το οστό της πτέρνας. Παράλληλα, διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στην ενεργοποίηση της κίνησης του αστραγάλου, ιδιαίτερα της πελματιαίας κάμψης. Ο αχίλλειος τένοντας υφίσταται τεράστια φορτία κατά τη διάρκεια σωματικών δραστηριοτήτων, συνεπώς είναι επιρρεπής σε τραυματισμό και πόνο λόγω της καθημερινής υπερφόρτισης. Η τενοντίτιδα του αχίλλειου τένοντα είναι μια κοινή πάθηση που χαρακτηρίζεται από πόνο και φλεγμονή αυτού του τένοντα, προκαλώντας έντονο πόνο στην πτέρνα. Η κατανόηση των αιτιών, των συμπτωμάτων και των επιλογών θεραπείας είναι απαραίτητη, καθώς η πάθηση μπορεί να οδηγήσει σε χρόνιο πόνο και εκτεταμένη απώλεια λειτουργικότητας εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία.
Τενοντίτιδα αχίλλειου τένοντα: Αίτια
Η τενοντίτιδα του αχίλλειου τένοντα προκύπτει συχνά από έναν συνδυασμό παραγόντων. Η υπερβολική άσκηση πίεσης στον τένοντα, η χρήση ακατάλληλων υποδημάτων και τυχόν εμβιομηχανικές ανισορροπίες συμβάλλουν στην εκδήλωση της πάθησης. Αξίζει να σημειωθεί ότι δρομείς ή αθλητές που πραγματοποιούν άλματα, περιστροφικές κινήσεις ή απότομες αλλαγές κατεύθυνσης, όπως στο μπάσκετ το τένις ή ποδόσφαιρο είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν τενοντίτιδα στη συγκεκριμένη περιοχή. Ταυτόχρονα, η επαναλαμβανόμενη άσκηση πίεσης στον τένοντα μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη οιδήματος και φλεγμονής. Η ανάπτυξη οιδήματος και φλεγμονής μπορεί να παρουσιαστεί είτε προοδευτικά καθώς περνά ο χρόνος, είτε απότομα εξαιτίας της ξαφνικής αύξησης της έντασης της σωματικής άσκησης ή δραστηριότητας. Επίσης, τυχόν προηγούμενοι τραυματισμοί, ακόμη και αν επουλωθούν σωστά, μπορεί να αποδυναμώσουν τον τένοντα και να αυξήσουν τον κίνδυνο τενοντίτιδας.
Ένα άλλο βασικό αίτιο που μπορεί να οδηγήσει σε φλεγμονή του αχίλλειου τένοντα είναι οι εμβιομηχανικές ανισορροπίες του ποδιού. Ορισμένες καταστάσεις όπως η πλατυποδία ή οι υψηλές καμάρες ενδέχεται να αυξήσουν την πίεση στον αχίλλειο τένοντα και να οδηγήσουν στην ανάπτυξη φλεγμονής. Η χρήση ακατάλληλων υποδημάτων με ανεπαρκή στήριξη ή απορρόφηση κραδασμών μπορεί επίσης να συμβάλει στην ανάπτυξη τενοντίτιδας.
Συμπτώματα τενοντίτιδας αχίλλειου τένοντα
Η τενοντίτιδα του αχίλλειου τένοντα χαρακτηρίζεται από μια σειρά συμπτωμάτων, τα οποία μπορεί να είναι είτε οξέα είτε χρόνια. Το πιο κοινό σύμπτωμα είναι ο πόνος, ο οποίος συνήθως γίνεται αισθητός στο πίσω μέρος της φτέρνας ή κατά μήκος του ίδιου του τένοντα. Μπορεί να κυμαίνεται από ήπια ενόχληση έως έντονο πόνο κατά τη διάρκεια της σωματικής δραστηριότητας. Παράλληλα, εμφανίζεται συχνά δυσκαμψία, ειδικά το πρωί ή μετά από περιόδους ξεκούρασης. Μπορεί μάλιστα να εκδηλωθεί οίδημα γύρω από την πάσχουσα περιοχή λόγω της φλεγμονής. Η ευαισθησία του τένοντα αυξάνεται, καθιστώντας επώδυνη την ψηλάφηση. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι ασθενείς μπορεί να παρουσιάσουν μείωση της κινητικότητας του αστραγάλου. Η πάθηση είναι σημαντικό να μην αμελείται, καθώς η προοδευτική φθορά του τένοντα λόγω της φλεγμονής μπορεί να οδηγήσει σε ρήξη αυτού. Η ρήξη εκδηλώνεται με έντονο πόνο στο πάσχον σημείο, ενώ η βάδιση και η κίνηση της ποδοκνημικής άρθρωσης καθίστανται οριακά αδύνατες. Εάν ο τένοντας υποστεί ρήξη, η χειρουργική αντιμετώπιση καθίσταται αναγκαία.
Τενοντίτιδα αχίλλειου τένοντα: Επιλογές θεραπείας
Η αντιμετώπιση της τενοντίτιδας του αχίλλειου τένοντα πρέπει να είναι άμεση. Η επιλογή της θεραπείας εξαρτάται από τη σοβαρότητα της κατάστασης και τις ατομικές ανάγκες του ασθενούς. Αρχικά, συνιστάται η εφαρμογή συντηρητικών μέτρων αντιμετώπισης, τα οποία περιλαμβάνουν ξεκούραση του προσβεβλημένου ποδιού και εφαρμογή πάγου, ώστε να μειωθεί η φλεγμονή και να υποχωρήσει ο πόνος. Σημαντικό μέτρο αποτελεί επίσης και η εφαρμογή ειδικά σχεδιασμένων πάτων στα υποδήματα, οι οποίοι μπορούν να διορθώσουν τυχόν εμβιομηχανικές ανισορροπίες και να παρέχουν την κατάλληλη υποστήριξη. Η έναρξη προγράμματος φυσικοθεραπείας είναι απαραίτητη για την ενίσχυση του τένοντα και την αποκατάσταση της λειτουργικότητας. Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα μπορούν να χορηγηθούν επίσης για τη διαχείριση του πόνου και τη μείωση της φλεγμονής. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να πραγματοποιηθούν εγχύσεις κορτικοστεροειδών για την ανακούφιση του πόνου και της φλεγμονής. Ωστόσο, εάν οι συντηρητικές θεραπείες αποτύχουν να βελτιώσουν την κατάσταση, μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση κατεστραμμένου ιστού ή την αποκατάσταση του τένοντα.
Η τενοντίτιδα του αχίλλειου τένοντα είναι μια κοινή και επώδυνη πάθηση που προκύπτει από έναν συνδυασμό παραγόντων. Η έγκαιρη διάγνωση και η εφαρμογή του κατάλληλου συνδυασμού θεραπευτικών προσεγγίσεων είναι απαραίτητη ώστε οι ασθενείς να ανακτήσουν την κινητικότητα και την ποιότητα ζωής τους. Ο Ορθοπαιδικός Χειρουργός στην Αθήνα, Δρ. Γεώργιος Ποθητάκης, εφαρμόζει την κατάλληλη θεραπεία για την τενοντίτιδα του αχίλλειου τένοντα, ώστε να υποχωρήσουν επιτυχώς τα συμπτώματα.
